سیستمهای توفانی گرمسیری (طوفانها و تایفونها) روی نواحی گرم اقیانوس شکل میگیرند، جایی که دمای آب به اندازهای بالا است که بتواند باعث تبخیر و شکلگیری طوفان شود. اگر دمای سطح اقیانوس کمتر از 26 درجه سانتیگراد (79 درجه فارنهایت) باشد، گرمای کافی وجود نخواهد داشت و میزان تبخیر برای تأمین سوخت کافی برای یک توفان گرمسیری بسیار کم خواهد بود. با این حال، اگر سطح اقیانوس گرمتر از این باشد، توفانهای گرمسیری میتوانند شکل بگیرند.
از آنجایی که دمای جو زمین به دلیل گرمایش زمین همچنان در حال افزایش است، بخشی از این گرمای اضافی به اقیانوسها منتقل میشود که به بالا آمدن سطح آب دریا (زیرا گرما باعث انبساط آب و ذوب شدن یخچالها میشود) و افزایش دما در سطح دریا کمک میکند. دانشمندان انتظار دارند که افزایش دمای سطح دریا بتواند تعداد طوفانها را افزایش دهد و در عین حال آنها را از طوفانهای قبلی قویتر و شدیدتر کند.
در سطح جهانی، هنوز مشخص نیست که آیا گرمایش زمین باعث ایجاد تعداد بیشتری از این توفانها میشود یا خیر. با این حال، در برخی مناطق مانند حوضه اقیانوس اطلس شمالی نشانههایی از تغییر وجود دارد.
نگاهی دقیق به سوابق طوفان از 1980 تا 2022 نشان میدهد که فعالیت طوفان در حوضه اقیانوس اطلس شمالی در حال افزایش است. تجزیه و تحلیل نشان میدهد که تعداد طوفانها و همچنین تعداد طوفانهای بزرگ (یعنی طوفانهایی که به رده 3 با سرعت بادهای مداوم 178 کیلومتر در ساعت (111 مایل در ساعت) یا بیشتر میرسند) در حال افزایش است. فعالترین سالها در این دوره 1995، 2005، 2010 و 2020 بودند که هر کدام بیش از 10 طوفان با حداقل رده 1 (با سرعت بادهای مداوم 119 کیلومتر در ساعت (74 مایل در ساعت یا بیشتر) و یا ردههای بالاتر را به خود دیدند. از این سالها، فصل طوفان اقیانوس اطلس شمالی در سال 2005 با داشتن 15 طوفان که 7 مورد از آنها به طوفانهای بزرگ تبدیل شدند، برجسته است.
با این حال، این افزایش تنها زمانی قابل مشاهده است که خطوط روند را روی دادهها قرار دهیم. چندین فصل در طول این 42 سال به جای آن فعالیت طوفانی کمتری را نشان میدهند. برای مثال، فصلهای طوفان اقیانوس اطلس شمالی در سالهای 1982، 1994، 1997، 2009 و 2013 کمترین فعالیت را داشتند. بسیاری از این سالها با رسیدن (یا نزدیک شدن به زمان رسیدن) النینو در اقیانوس آرام مطابقت دارند – پدیدهای آب و هوایی که اثر کاهشی روی شکلگیری طوفان در حوضه اقیانوس اطلس شمالی دارد.
آیا دانشمندان در نقطهای هستند که بتوانند با اطمینان بگویند فعالیت طوفان در حال افزایش است؟ یا اینکه گرمایش زمین باعث افزایش فعالیت طوفان میشود؟ در حال حاضر پاسخ به هر دو سوال خیر است. سوابق جهانی و منطقهای طوفان نشان میدهد که افزایش ظاهری طوفانها در اقیانوس اطلس شمالی در بسیاری از مناطق دیگر تولیدکننده طوفان دیده نمیشود. در واقع، فعالیت طوفان در برخی مناطق حتی در همین دوره کاهش یافته است.
علاوه بر این، هیچ تضمینی وجود ندارد که روند اقیانوس اطلس شمالی ادامه یابد، زیرا دانشمندان با ادامه گرمایش زمین، وقوع رویدادهای النینو قویتر و مکررتر را پیشبینی میکنند. در حالی که علم آب و هوا در حال بررسی چگونگی تأثیر پدیدههای جوی مقیاس بزرگ زمین (از جمله النینو، جریانهای اقیانوسی و مراکز پرفشار روی حوضههای اقیانوسی) بر یکدیگر و چگونگی تأثیر هر کدام بر گرمایش زمین است، تحقیقات همچنان نشان میدهد که گرم شدن جو و اقیانوس باعث احتمال بیشتر و بیشتر وقوع طوفانها میشود و احتمال اینکه طوفانهایی که شکل میگیرند شدیدتر باشند را افزایش میدهد. با این حال، اینکه آیا این فرضیهها درست ثابت شوند، هنوز مشخص نیست.
منبع: britannica