پرتاب دیسک: در این رشته، ورزشکاران یک شیء دیسک شکل را برای مسافت پرتاب میکردند. جنس دیسک از سنگ بود و بعدها از آهن، سرب یا برنز ساخته میشد.
پرش طول: برای پرش بیشتر، ورزشکاران از وزنه استفاده میکردند. آنها وزنهها را هنگام پریدن بالای سر خود تکان میدادند و قبل از فرود پشت سر خود پرتاب میکردند.
پرتاب نیزه: نیزه یک میله چوبی با انتهایی تیز بود. ورزشکاران برای پرتاب دورتر نیزه، بندی چرمی دور میله میپیچیدند.
سوارکاری: مسابقات ارابهرانی با دو و چهار اسب و همچنین مسابقات سوارکاری، رویدادهای سوارکاری را تشکیل میدادند. برنده این مسابقات، صاحب ارابه یا اسب بود، نه شرکتکننده.
دویدن: چهار رویداد دو وجود داشت که همه آنها شامل دویدن تعداد دور مشخصی در استادیوم میشد. در یک مسابقه، ورزشکاران زره میپوشیدند و سپر حمل میکردند.
بوکس: ورزشکاران دست و مچ خود را با چرم میپیچیدند. بعدها فلز را به بند انگشتان خود اضافه کردند. یک ورزشکار زمانی برنده میشد که حریف او ناکاوت میشد یا تسلیم میگردید.
کشتی: ورزشکاران در حالی که ایستاده بودند با دست خالی مبارزه میکردند. یک ورزشکار پس از اینکه سه بار باسن، شانه یا پشت حریف خود را به زمین میزد، برنده میشد.
پانگراتیون: پانگراتیون ترکیبی از بوکس و کشتی بود. تنها قوانین این رشته این بود که گاز گرفتن، کندن چشم یا ضربه زدن به بینی حریف ممنوع بود.