ساعت گرینویچ، که به زمان گرینویچ یا GMT نیز شناخته میشود، مبنای زمان جهانی است. این زمان بر اساس نصف النهار مبدأ در رصدخانه سلطنتی گرینویچ در انگلستان تعیین میشود.
ویژگیهای ساعت گرینویچ:
ثابت: برخلاف ساعتهای محلی که با توجه به چرخش زمین تغییر میکنند، ساعت گرینویچ ثابت است و در تمام نقاط جهان یکسان است.
دقیق: با استفاده از ساعتهای اتمی بسیار دقیق، زمان گرینویچ تا حد بسیار بالایی دقیق است.
مبنا: از ساعت گرینویچ به عنوان مبنای محاسبه زمان در بسیاری از زمینهها مانند هواشناسی، هوانوردی، دریانوردی، امور نظامی و علمی استفاده میشود.
مناطق زمانی: مناطق زمانی مختلف در سراسر جهان با توجه به اختلاف زمانی خود با گرینویچ تعیین میشوند. به عنوان مثال، منطقه زمانی ایران +3:30 GMT است، به این معنی که 3 ساعت و 30 دقیقه از گرینویچ جلوتر است.
کاربردهای ساعت گرینویچ:
تنظیم ساعتها: از ساعت گرینویچ برای تنظیم ساعتها در سراسر جهان استفاده میشود.
برنامهریزی پروازها: در هوانوردی، از ساعت گرینویچ برای برنامهریزی پروازها و هماهنگی ترافیک هوایی استفاده میشود.
پیشبینی آب و هوا: در هواشناسی، از ساعت گرینویچ برای پیشبینی وضعیت آب و هوا در مناطق مختلف جهان استفاده میشود.
مبادلات بینالمللی: در امور تجاری و مبادلات بینالمللی، از ساعت گرینویچ برای هماهنگی زمان بین مناطق مختلف استفاده میشود.
رویدادهای علمی: در تحقیقات علمی، از ساعت گرینویچ برای ثبت دقیق زمان وقوع رویدادها استفاده میشود.
انواع مختلف ساعت گرینویچ:
زمان گرینویچ هماهنگ (UTC): نسخه مدرن و دقیقتر GMT است که با استفاده از ساعتهای اتمی تنظیم میشود.
زمان گرینویچ متوسط (GMTm): میانگین زمان گرینویچ در طول یک سال است.
زمان گرینویچ مدنی (GMTc): زمان گرینویچ از نیمه شب تا 12 ظهر را نشان میدهد.
اهمیت ساعت گرینویچ:
ساعت گرینویچ نقش مهمی در هماهنگی زمان در سراسر جهان ایفا میکند. این زمان به عنوان یک استاندارد جهانی برای محاسبه زمان و برنامهریزی فعالیتها در زمینههای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد.