ما معمولا فرض میکنیم که یک تمدن بیگانه دارای یک دنیای خانگی خاص خود است – اما اگر واقعاً به آن نیازی نداشته باشند چه؟
با توجه به اینکه تنها نمونهای از زندگی که میشناسیم درست اینجا روی زمین است، منطقی است که فرض کنیم هر تمدن بیگانهای در آنجا باید دارای یک دنیای خانگی قابل سکونت مشابه برای خود باشد.
اما اگر این مورد الزامی نباشد چه؟
در یک مطالعه جدید که توسط محققان هاروارد و دانشگاه ادینبورگ انجام شده است، دانشمندان به بررسی امکان یک تمدن که میتواند بدون تکیه بر اجرام سیارهای در فضا رونق یابد، پرداختند.
آیا یک گونه میتواند کاملاً در داخل کشتیها، ایستگاهها و مستعمرات خودکفا زندگی کند؟
شاید این حتی بتواند آینده خودمان را هزاران سال بعد پیشبینی کند.
محققان نوشتند: «بیشتر تحقیقات اخترزیستشناسی در چند دهه گذشته بر افزایش درک ما از تنوع و تکامل زندگی روی زمین و جستجوی محیطهای زمینمانند (گذشته یا حال) در منظومه شمسی و فراتر از آن متمرکز شده است.»
«یک واقعیت آشکار اما اغلب نادیده گرفته شده در این بحث این است که ما قبلاً شواهد مستقیمی از وجود زندگی فراتر از زمین، به شکل مأموریتهای فضایی انسانی داریم.»
«با این حال، انسانها صرفاً یک شکل پیچیده از زندگی هستند، بنابراین جالب است که در نظر بگیریم که واقعاً چه مقدار پیچیدگی برای بقای زندگی فراتر از زمین لازم است.»
قطعاً اگر بتوانیم محیطهای قابل سکونت و خودکفا بسازیم که بتوانند در فضا سفر کنند، پس یک تمدن بیگانه پیشرفته نیز قادر به انجام آن خواهد بود – و بسیار بهتر از ما.
با این حال، شاید حتی ممکن است زندگی بتواند بدون تکیه بر هیچ فناوری، محیط قابل سکونت خود را حفظ کند.
محققان افزودند: «دما، فشار، از دست دادن مواد فرار، سطح تابش و دسترسی به مواد مغذی همه به نظر میرسد که موانع قابل غلبهای برای بقای زندگی فتوسنتزی در فضا یا اجرام آسمانی با جو نازک هستند.»
«موانع بیولوژیکی ایجاد شده قادر به انتقال تابش مرئی، مسدود کردن اشعه ماوراء بنفش و حفظ گرادیانهای دما به میزان ۲۵-۱۰۰ کلوین و اختلاف فشار ۱۰ کیلو پاسکال در برابر خلاء فضا میتوانند شرایط قابل سکونت بین ۱ تا ۵ واحد نجومی در منظومه شمسی را فراهم کنند.»
«بنابراین، اکوسیستمهای قادر به ایجاد شرایط برای بقای خود، با توجه به تواناییهای شناخته شده مواد بیولوژیکی روی زمین، از نظر فیزیکی قابل قبول هستند.»