دانشمندان اکنون معتقدند که یک قمر کوچک در مدار اورانوس ممکن است قادر به میزبانی اشکال ابتدایی حیات بیگانه باشد.
به نظر می‌رسد که ممکن است یک اقیانوس زیرسطحی دیگر از آب مایع در منظومه شمسی وجود داشته باشد – با میراندا، یکی از قمرهای اورانوس، که به جمع اروپا و انسلادوس قمرهای مشتری و زحل به عنوان مکان‌های امیدوارکننده برای جستجوی شواهدی از حیات فرازمینی می‌پیوندد.
یکی از غیرمعمول‌ترین قمرهای منظومه شمسی ما، میراندا – که در دهه 1980 توسط فضاپیمای وویجر 2 عکاسی شد – سطحی پوشیده از شیارهای عجیب و الگوهای غیرمعمول دارد که تصور می‌شود نشان‌دهنده نیروهای جزر و مدی و گرمایش داخلی باشد.
با بازبینی این تصاویر و تلاش برای مهندسی معکوس فرآیندهایی که می‌توانستند چنین سطحی را ایجاد کنند، دانشمندان توانستند تعیین کنند که میراندا می‌تواند به خوبی دارای یک اقیانوس زیرسطحی از آب مایع باشد (یا حداقل چند صد میلیون سال پیش داشته است).
این اقیانوس پنهان حدود 62 مایل عمق دارد و زیر 19 مایل پوسته یخی ضخیم پنهان شده است.
باورنکردنی است که میراندا خود بسیار کوچک است با شعاعی تنها 146 مایل، به این معنی که چنین اقیانوسی تقریباً نیمی از کل بدنه آن را تشکیل می‌دهد.
“ما مطمئن نخواهیم بود که آیا حتی اقیانوس دارد تا زمانی که بازگردیم و داده‌های بیشتری جمع‌آوری کنیم”، تام نوردهایم، دانشمند سیاره‌ای از آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز گفت.
“ما آخرین قطعه علم را که می‌توانیم از تصاویر وویجر 2 استخراج کنیم، در حال فشردن هستیم. در حال حاضر، ما از این احتمالات هیجان‌زده‌ایم و مشتاق بازگشت برای مطالعه عمیق اورانوس و قمرهای اقیانوسی بالقوه آن هستیم.”
منبع: phys