آتش‌بازی‌ها از اولین جشن روز استقلال آمریکا در جولای ۱۷۷۷، به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از این روز، یعنی سالگرد امضای اعلامیه استقلال، وجود داشته‌اند. این جشن در میانه جنگ انقلابی برگزار شد و انفجارها، آتش توپخانه و “آتش‌بازی‌های انفجاری در هوا” در آن زمان دقیقا دلیلی برای شادی و جشن نبود. پس چرا آمریکایی‌ها شروع به جشن گرفتن روز استقلال با آتش‌بازی کردند؟
برای پاسخ به این سوال، بسیاری از مردم به نامه جان آدامز به همسرش، آبگیل، اشاره می‌کنند که در آن به او اطلاع می‌دهد کنگره قاره استقلال را اعلام کرده است: “[این روز] باید با شکوه و تشریفات، با نمایش‌ها، بازی‌ها، ورزش‌ها، تفنگ‌ها، زنگ‌ها، آتش‌بازی‌ها و روشنایی‌ها از یک سر این قاره تا سر دیگر از این زمان به بعد برای همیشه جشن گرفته شود.”
اما آتش‌بازی‌ها از قبل یک روش رایج برای جشن و شکرگزاری، به‌ویژه برای نشان دادن پیروزی‌های ملی و بازگشت صلح، بود و جان آدامز ارتباط چندانی با آن نداشت. اینکه چگونه آتش‌بازی‌ها به یک جزء اصلی جشن‌های روز استقلال در ایالات متحده تبدیل شدند، در نهایت نتیجه صدها سال نمایش سلطنتی بود.
نمایش جشنواره‌ای آتش‌بازی که امروز می‌شناسیم، از استفاده از آتش‌بازی در اجرای‌های عاشقانه جنگی و در نمایش‌ها و نمایش‌های پر زرق و برق، معمولاً مرتبط با رویدادهای ملی، تکامل یافته است. هنری هفتم انگلیس، که پرچم سلطنتی او اژدهای سرخ را حمل می‌کرد، در عروسی خود در سال ۱۴۸۶، اولین استفاده شناخته‌شده از آتش‌بازی در یک جشن ملی، و تاجگذاری همسرش در سال ۱۴۸۷ از یک اژدهای آتش‌زا استفاده کرد که در نمایش‌های آتش‌بازی سلطنتی در زمان پادشاهی تودورها محبوب شد. ملکه الیزابت اول (حکومت ۱۵۵۸–۱۶۰۳) آنقدر به آتش‌بازی در نمایش‌ها علاقه داشت که حتی یک “آتش‌بازی سلطنتی انگلیس” را برای هماهنگ‌سازی نمایش‌ها منصوب کرد. پس از اینکه طرح توطئه باروت رابرت کتسبی برای منفجر کردن پارلمان خنثی شد، از آتش‌بازی‌ها به صورت محلی در بزرگداشت سالانه این رویداد، که گاهی شب آتش‌بازی نامیده می‌شود، استفاده می‌شد. تا قرن ۱۸، نمایش‌ها در اروپا به نسبت تجملات حاکمانی مانند لوئی چهاردهم و پتر کبیر، به‌ویژه پر زرق و برق شده بودند.
بنابراین، در زمان انقلاب آمریکا، نمایش‌های دیدنی آتش‌بازی‌ها قبلاً به یک روش محبوب برای جشن گرفتن رونق ملی و میهن‌پرستی تبدیل شده بودند.
بنابراین زمانی که ایالات متحده در سال ۱۷۷۶ استقلال خود را اعلام کرد، جان آدامز یک روش جدید برای جشن گرفتن آزادی آمریکا را تجویز نمی‌کرد. “روشنایی” قبلاً یک روش رایج برای جشن بود. در عوض، زمانی که به آبگیل نوشت، تولد جدیدترین ملت جهان را با فراخوانی یکی از شناخته‌شده‌ترین جشن‌های ملی زمان خود، یعنی آتش‌بازی، جشن گرفت.