چرا حیوانات دم دارند؟
دلایل بسیاری وجود دارد که چرا بسیاری از حیوانات دم دارند. یک پاسخ این است که نوعی دم به گونههای مختلف حیوانات – چه حشره، ماهی، مارمولک، یا پستاندار، و غیره – کمک کرده است تا به اندازه کافی زنده بمانند تا با موفقیت تولید مثل کنند. اشاره به انتخاب طبیعی به عنوان یک پاسخ ممکن است کاملاً قابل پیشبینی به نظر برسد، اما واقعاً درست است.
دمها برای گروههای مختلف حیوانات اهداف مختلفی دارند و حیوانات دارای دم، ساختارها و رفتارهایی را تکامل دادهاند تا این قسمت از بدن خود را به حداکثر برسانند. به عنوان مثال، دمهای حشرات به عنوان نیش، پخش کننده سلاحهای شیمیایی، تخمگذار، شلاق و تثبیت کننده پرواز، از جمله بسیاری از کاربردهای دیگر، عمل میکنند. در مهرهداران، دمها در درجه اول برای حرکت و تعادل طراحی شدهاند. به عنوان مثال، دم ماهیها و تمساحها به عقب و جلو میچرخند و این حیوانات را در آب به جلو میرانند. دمها همچنین به عنوان ذخیره انرژی و قطعات قابل دور ریختن عمل میکنند: اسکینکها و بسیاری از گونههای دیگر مارمولکها میتوانند دُم خود را هنگام گاز گرفتن شکارچی آزاد کنند و بعداً میتوانند دم خود را بازسازی کنند. بزرگترین دایناسورهای ساروپود (یعنی آنهایی که روی چهار پا راه میرفتند) دمهای بلندی برای متعادل کردن وزن گردنهای بلند خود داشتند. دم یک پرنده با بالهای آن کار میکند تا پرنده از افتادن از آسمان جلوگیری کند و پرهای رنگی دم پرندگان بهشتی نر، بوقلمونها، طاووسها و دیگران به جذب مادهها کمک میکنند. برخی از پستانداران، مانند سنجابها و برخی از میمونها، از دم خود به عنوان یک اندام چنگ زدن برای مانور در میان درختان استفاده میکنند.