کولروفوبیا خنده ندارد. این ترس غیرمنطقی از دلقک ها می تواند باعث وحشت و حالت تهوع شود. اگرچه این یک فوبی نادر است، اما بسیاری از مردم دلقک ها را ترسناک می دانند. چرا؟ پاسخ تا حدی در رواج دلقک های شیطانی در فرهنگ عامه نهفته است – به پنی وایز در استفن کینگ (1986) فکر کنید. با این حال، به گفته محققان، دلایل روانی واقعی وجود دارد که چرا ما از دلقک ها می ترسیم.
برای شروع، آرایش یک دلقک می تواند ناراحت کننده باشد. نه تنها هویت فرد بلکه احساسات آن شخص را نیز پنهان می کند. بدتر از آن، اگر مثلاً دلقک لبخندی رنگآمیزی داشته باشد اما اخم کرده باشد، آرایش میتواند به سیگنالهای متفاوتی منجر شود. سپس، ماهیت عجیب و غریب خود آرایش وجود دارد. لب ها و ابروهای بزرگ صورت را منحرف می کند به طوری که مغز آن را به عنوان یک انسان اما کمی خارج از آن درک می کند. این عجیب و غریب با لباس عجیب و غریب یک دلقک تشدید می شود. علاوه بر این، دلقک ها بسیار غیرقابل پیش بینی و همچنین شیطون هستند، که مردم را در معرض خطر قرار می دهد. آیا آنها به شما آب می ریزند یا به شما گل می دهند؟
این ناراحتیهای روانشناختی ترسی را ایجاد میکند که سپس با تصویرهای منفی از دلقکها در فرهنگ عامه دامن میزند. به گفته برخی، جان وین گیسی، قاتل زنجیرهای آمریکایی دهه 1970 – که در نقش پوگو دلقک در رویدادهای خیریه و مهمانیهای کودکانه بازی میکرد، ایده دلقک شیطانی را تثبیت کرد و این ترانه در فیلمها و کتابهای ترسناک رایج شد. بنابراین شاید تعجب آور نباشد که یک نظرسنجی در سال 2016 نشان داد که آمریکایی ها بیشتر از یک حمله تروریستی یا حتی مرگ از دلقک می ترسند.