وقتی می‌بینید کسی بی‌توجه در حال خوردن دانه سیب است، زنگ‌های هشدار مبهمی در ذهن شما به صدا در می‌آید. آیا جایی نشنیده‌اید که دانه سیب سمی است؟ خب، دانه سیب در واقع می‌تواند سمی باشد، اما برای کشتن شما به تعداد زیادی از آن‌ها نیاز است و تنها در صورتی که خرد شده باشند. دانه سیب (و دانه گیاهان مرتبط مانند گلابی و گیلاس) حاوی آمیگدالین، یک گلیکوزید سیانوژنیک متشکل از سیانید و قند هستند. زمانی که این ماده شیمیایی در دستگاه گوارش متابولیزه می‌شود، به سیانید هیدروژن (HCN) بسیار سمی تجزیه می‌شود. یک دوز کشنده HCN می‌تواند ظرف چند دقیقه باعث مرگ شود.
خوشبختانه، چندین عامل وجود دارد که مرگ با دانه سیب را بسیار بعید می‌کند. اولاً، آمیگدالین تنها در صورتی قابل دسترسی است که هسته‌ها خرد شده یا جویده شوند؛ یک دانه کامل و نشکسته مستقیماً از بدن عبور می‌کند. ثانیاً، بدن انسان می‌تواند HCN را در دوزهای کوچک پردازش کند، بنابراین چند دانه جویده معمولاً کاملاً بی‌ضرر هستند. در نهایت، یک فرد بالغ معمولی باید از 150 تا چند هزار دانه خرد شده (بسته به نوع سیب) بخورد تا در معرض خطر مسمومیت با سیانید قرار گیرد.
یک سیب متوسط تنها حدود پنج تا هشت دانه دارد. بنابراین مگر اینکه کسی در حال خوردن هجدهمین دانه متوالی سیب خود باشد و تمام هسته‌ها را با دقت جویده باشد، باید با جویدن بی‌توجه دانه ها مشکلی نداشته باشد.