کتاب «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» (Vingt mille lieues sous les mers، ۱۸۷۰) اثر ژول ورن، شامل دو مورد از بهیادماندنیترین ساختههای او، یعنی کاپیتان نموی مرموز و یک زیردریایی شگفتانگیز به نام ناتیلوس است.
این زیردریایی ۷۰ متر (۲۳۰ فوت) طول دارد و زرهپوش است، قادر به غرق کردن هر کشتی است و مجهز به یک کتابخانه ۱۲۰۰۰ جلدی و مجموعهای هنری با آثاری از لئوناردو داوینچی، تیسین و رافائل است. ناتیلوس چنان اثر هیجانانگیزی در سبک استیمپانک است که ممکن است کسی فکر کند که زیردریایی اختراع ورن بوده و فقط فناوریهای بعدی توانستهاند به آن برسند.
با این حال، ژول ورن زیردریایی را اختراع نکرد. زیردریاییها تاریخچه طولانی دارند، اگرچه در سال ۱۸۷۰ به قدرت و تجمل ناتیلوس نبودند. ایده زیردریایی توسط ریاضیدان بریتانیایی ویلیام بورن در سال ۱۵۷۸ مطرح شد، اما اولین زیردریایی که واقعاً ساخته شد، اثر مخترع هلندی کورنلیس دربل بود که در سال ۱۶۲۰ در زیر رودخانه تیمز غواصی کرد. اولین زیردریایی نظامی، لاکپشت دیوید بوشنل بود که بهطور ناموفق تلاش کرد تا یک کشتی بریتانیایی را در طول انقلاب آمریکا غرق کند. قبل از اینکه رابرت فولتون کشتی بخار را اختراع کند، او با یک زیردریایی، که بهطور پیشگویانه ناتیلوس نامیده میشد، برای ناپلئون آزمایش کرد. در طول جنگ داخلی آمریکا، فقط چند سال قبل از رمان ورن، هم کنفدراسیون و هم اتحادیه با زیردریاییها، با نتایج ضعیف، آزمایش کردند.
مانند دیگر نویسندگان علمی تخیلی، ورن یک مخترع نبود، بلکه یک الهامبخش بود و ناتیلوس نیز از این قاعده مستثنی نبود. جان پی. هلند، که اولین زیردریایی مأموریتیافته نیروی دریایی ایالات متحده را ساخت، یکی از اولین شرکتهای خود را شرکت قایق زیردریایی ناتیلوس نامید. سیمون لیک، رقیب هلند، با خواندن کتاب «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» در دوران کودکیاش الهام گرفت. به همان اندازه که ناتیلوس داستانی مشهور است، یواساس ناتیلوس اولین زیردریایی با نیروی هستهای و اولین زیردریایی بود که در سال ۱۹۵۸ در زیر یخ قطب شمال حرکت کرد.