نبرد ناروا
در سال 1700، تزار پیتر اول روسیه با اتحاد با دانمارک و لهستان-لیتوانی-آلمان، به سلطه طولانی مدت سوئد بر بالتیک چالش کشید. در 30 نوامبر 1700، سوئدی‌ها در اولین درگیری بزرگ جنگ بزرگ شمال در ناروا، استونی، بر روس‌ها پیروز شدند.
پس از اعلام جنگ روسیه علیه سوئد، آن‌ها در سپتامبر 1700 به استونی حمله کرده و ناروا را محاصره کردند. تا نوامبر 1700، پادشاه سوئد، چارلز دوازدهم، با کمک متحدان بریتانیایی و هلندی، دانمارک را از جنگ بیرون کرده بود. سپس ارتش خود را برای رویارویی با دشمنان باقی‌مانده به استونی منتقل کرد. ارتش لهستان-لیتوانی-آلمان برای زمستان عقب‌نشینی کرده بود. این مسیر را برای ارتش سوئد برای رفع محاصره ناروا، که روس‌ها در حال محاصره آن بودند، با غافلگیری ارتش روسیه که بیش از چهار برابر اندازه آن بود، هموار کرد.
نکته مهم این است که نیروهای سوئدی به خوبی رهبری می‌شدند و بسیار منظم بودند، در حالی که روس‌ها به طور نسبی آموزش ضعیفی داشتند و اغلب توسط افسران خارجی به طور ناکارآمد رهبری می‌شدند. تزار پیتر شخصاً ارتش‌های خود را رهبری می‌کرد، اما اندکی قبل از ورود سوئدی‌ها به روسیه بازگشت و یک ژنرال باتجربه به نام چارلز اوژن دو کروی را در فرماندهی گذاشت.
ارتش سوئد در 30 نوامبر به ناروا نزدیک شد و به سرعت از طوفان برفی که به سمت ارتش روسیه می‌وزید، استفاده کرد. سوئدی‌ها در دو ستون پیاده و سواره حمله کردند که برای روس‌ها خیلی سریع بود تا توپخانه خود را مستقر کنند. پس از یک مبارزه شدید، سواره نظام روسیه در جناح چپ فرار کرد و سپس پیاده نظام آن‌ها در جناح راست عقب‌نشینی کرد. در فرار آشفته‌ای که پس از آن رخ داد، بسیاری از روس‌ها در هنگام تلاش برای عبور از رودخانه ناروا غرق شدند، در حالی که واحدهای دیگر سرپیچی کردند و افسران خود را کشتند. روس‌های باقی‌مانده، از جمله تمام قطار توپخانه آن‌ها، تسلیم شدند و کروی نیز دستگیر شد. ناروا سوئد را از هر تهدید فوری روسیه در قلمرو بالتیک خود خلاص کرد، اما چارلز دوازدهم نتوانست پیروزی خود را با یک ضربه قاطع به روسیه دنبال کند.
چارلز در عوض برای ادامه حمله به نیروهای متحد پادشاه آگوستوس به لهستان روی آورد. چارلز بیشتر دهه بعد را صرف تسخیر لهستان کرد، که منجر به کناره‌گیری آگوستوس در سال 1704 و حمله به ساکسونی شد. این فرصت را به پیتر داد تا ارتش روسیه را بازسازی کند، که در نبرد پولتاوا در سال 1709 شکست ویران‌کننده‌ای بر سوئد وارد کرد و به روزهای سوئد به عنوان یک قدرت بزرگ اروپایی پایان داد و برتری روسیه را در اروپای شرقی اعلام کرد.