هنوز مشخص نیست که آیا سنجاب‌ها نیمی از دانه‌هایی را که دفن می‌کنند فراموش می‌کنند یا خیر؛ مطمئناً برخی از آن‌ها فراموش می‌کنند. دانه‌ها و بلوط‌های فراموش شده به درخت تبدیل می‌شوند، بنابراین فراموشی سنجاب‌ها برخی مزایای زیست‌محیطی دارد. در حالی که تقریباً قطعی است که سنجاب‌ها در طول فصل دفن دانه، تعدادی از دانه‌های دفن شده را فراموش می‌کنند، مشخص نیست که این دانه‌ها واقعاً فراموش شده‌اند یا صرفاً به نفع غذایی که راحت‌تر پیدا می‌شود، رها شده‌اند.
ذخیره غذا کار جدی است و سنجاب‌ها دانه‌ها را به طور تصادفی دفن نمی‌کنند. آن‌ها سازمان‌یافته هستند و یک برنامه اجرا می‌کنند. این برنامه به دو شکل وجود دارد. برخی از گونه‌های سنجاب غذای خود را در یک مکان مخفی می‌کنند که احتمالاً به یادآوری آن آسان‌تر است، اما این کار خطرناک است، به خصوص اگر یک مخفیگاه واحد توسط حیوان دیگری کشف و خورده شود. برخی از گونه‌های سنجاب استراتژی متفاوتی را انتخاب می‌کنند: آن‌ها دانه‌ها را در چندین نقطه در یک منطقه کلی دفن می‌کنند. به نظر می‌رسد این گونه‌ها سیستمی برای کمک به یادآوری مکان این مخفیگاه‌ها ایجاد کرده‌اند.
به نظر می‌رسد سنجاب‌ها قادر به “گروه‌بندی فضایی” هستند – یعنی قرار دادن دانه‌های یک نوع در مخفیگاه‌های جداگانه که از مخفیگاه‌های نوع دیگر جدا هستند – و این فرآیند ممکن است به سنجاب‌ها کمک کند تا مکان هر مخفیگاه را راحت‌تر به خاطر بسپارند. یک مطالعه در سال 2017 که شامل سنجاب‌های روباه و یک انبار از چهار نوع مختلف دانه بود، نشان داد که سنجاب‌ها قادر به مرتب‌سازی دانه‌ها و دفن کردن آن‌ها یکی یکی هستند، و دانه‌های یک گونه را در کنار هم قرار می‌دهند در حالی که دانه‌های گونه دیگر را در فاصله کوتاهی دفن می‌کنند.
بنابراین، در حالی که سنجاب‌ها ممکن است مکان برخی از دانه‌هایی را که جمع‌آوری می‌کنند فراموش کنند، دانه‌هایی که به یاد می‌آورند احتمالاً به خوبی سازماندهی شده‌اند.