اغلب مردم مفاهیم گرمایش زمین و تغییر اقلیم را اشتباه می گیرند، به خصوص که شرکت های رسانه ای اغلب در گزارش های تلویزیونی، روزنامه ای و رسانه های اجتماعی یکی را جایگزین دیگری می کنند. درک این اشتباه تا حدودی قابل درک است زیرا این دو مفهوم تا حد زیادی همپوشانی دارند. در واقع، بین این دو یک رابطه علت و معلولی وجود دارد. با این حال، برخی تفاوت های ظریف و نه چندان ظریف بین گرمایش زمین و تغییر اقلیم وجود دارد.
عبارت گرمایش زمین توسط دانشمندان برای اشاره به افزایش بلندمدت میانگین دمای هوای زمین به کار می رود. این اصطلاح به طور خاص می تواند به گرم شدن ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانه ای در جو اشاره داشته باشد. سطح زمین بیشتر گرما را از انرژی مرتبط با پرتوهای خورشید دریافت می کند که در طول روز به سطح سیاره برخورد می کند. در شب، بیشتر این انرژی به فضا تابش می شود. گازهای گلخانه ای (مانند دی اکسید کربن، متان، اکسیدهای نیتروژن و کلروفلوروکربن ها [CFCs]) تابش فرو سرخ (انرژی گرمایی خالص) ساطع شده از سطح زمین را جذب کرده و آن را به سطح زمین برمی گردانند و بدین ترتیب به اثر گلخانه ای کمک می کنند. اگرچه افزایش اخیر گازهای گلخانه ای در جو به طور بالقوه عامل اصلی تأثیرگذار بر گرمایش زمین است، عوامل دیگری نیز در آن دخیل هستند (مانند تغییرات در مدار زمین، زاویه محور سیاره و تغییرات در خروجی انرژی خورشید). با این وجود، همانطور که غلظت بالاتر گازهای گلخانه ای به جو زمین اجازه می دهد تا مقادیر بیشتری از گرمایی را که به طور معمول در شب به فضا ساطع می شود، نگه دارد، میانگین دمای زمین افزایش می یابد.
تغییر اقلیم کمی متفاوت است. قبل از اینکه به ماهیت تغییر اقلیم بپردازیم، شاید مفید باشد که کمی در مورد آب و هوا در رابطه با اقلیم فکر کنیم. آب و هوا که اغلب با اقلیم اشتباه گرفته می شود، مجموعه شرایط جوی در یک مکان برای مدت زمان محدود، مانند طول روز، شب یا هر نقطه خاصی از روز است. از سوی دیگر، اقلیم میانگین شرایط جو در یک مکان معین برای مدت زمان طولانی، مانند 30 سال یا بیشتر است. بنابراین، تغییر اقلیم تغییر بلندمدت در میانگین وضعیت جو است.
انسان بی شک با افزودن گازهای گلخانه ای به جو به تغییر اقلیم کمک می کند، اما این تنها بخشی از معادله است. آب و هوای زمین نه تنها به دلیل تغییرات جو بلکه به دلیل تعامل بین جو و عوامل مختلف زمین شناسی، شیمیایی، زیستی و جغرافیایی می تواند با گذشت زمان تغییر کند. به عنوان مثال، آب و هوای منطقه ای (و همچنین آب و هوای جهانی زمین) می تواند در پاسخ به دوره طولانی فعالیت آتشفشانی شدید تغییر کند. بخش زیادی از این فعالیت ها به نوبه خود به حرکت صفحات تکتونیکی زمین مرتبط است که قاره ها را در سراسر سطح سیاره هدایت می کند. در طول صدها هزار تا میلیون ها سال، قاره ها با قاره های دیگر برخورد می کنند یا از هم جدا می شوند و مسیر جریان های اقیانوس و بادهای محلی را تغییر می دهند. این بر انتقال گرما از مناطق گرمسیری به قطب ها تأثیر می گذارد. آب و هوای جهانی زمین نیز در پاسخ به تغییرات شدید در شیمی اتمسفر تغییر کرده است – به ویژه افزایش غلظت اکسیژن میلیاردها سال پیش، زمانی که گیاهان، جلبک ها و سایر اشکال زندگی قادر به فتوسنتز در سراسر سیاره گسترش یافتند.
با ادامه تلاش جهانی برای درک چگونگی تأثیر فعالیت های انسانی بر آب و هوای زمین، اثرات ملموس تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین – مانند ذوب شدن یخچال ها و کلاهک های یخی، بالا آمدن سطح دریاها و تغییرات در الگوهای دمای فصلی و بارندگی – به کانون توجه تبدیل شده است. با آشکارتر شدن این اختلالات، بسیاری از دانشمندان به طور فزاینده ای در مورد آنها به عنوان تغییرات واقعی اقلیمی بلندمدت بحث می کنند تا اینکه فقط در مورد میانگین دمای زمین صحبت کنند. در نتیجه، تغییر اقلیم همچنین می تواند به رابطه علت و معلولی بین گرمایش زمین و تغییر اقلیم اشاره کند. یعنی می تواند به تغییر در شرایط متوسط جو ناشی از گرمایش زمین اشاره کند.
منبع: britannica