تعرض کنندگان به اهرام که یکی بعداز دیگری گونهی غیرطبیعی مُردند!
شواهد ثبت شده ی تاریخ نشان داده که، هرکس قصد تعرض به اهرام مصر را داشته و یا به درون آنها نقب زده و تجاوز نموده ، پس از زمان اندکی ” نیست” شده است. از آن جمله، ناپُلِئون بُناپارت (فاتح معروف فرانسوی که خود نیز ارتباط وسیعی با هوشمندی بالا برقرار کرده بود ) ، که در نبرد اهرام، بر مَمالیک مصر غلبه کرد ( ۱۷۸۹ پس از میلاد)، سپس به درون اهرام تجاوز نمود و چون بیرون آمد، مدهوش، غمگین و حیرت زده بود. از او سبب این حیرت زدگی و اندوه را جویا شدند، گفت: “سرنوشت خود را در آنجا دیدم، که چگونه با خواری و ذلّت تبعید می شوم و می میرم!…” و از قضا، در همان سال (اگوست ۱۷۸۹) نِلسُن ـ دریاسالار انگلیسی – ناوگان او را در ابوقیر در هم شکست و به سلطهٔ او بر مصر پایان داد… و ١۶ سال بعد، همانطور که تصویر آن را در اهرام مصر دیده بود، به جزیرهٔ ایتالیایی اِلبا تبعید شد و در ژوئن ١٨١۵ در جنگ واترلو در نواحی بلژیک به نحو نکبت باری شکست دیگری خورد و دوباره از فرمانروایی کناره گرفت و تسلیم انگلیس ها شد و به سَنت هِلِن ـ جزیره ای در ١٩٠٠ کیلومتری جنوب غرب آفریقا تبعید شد و پس از ۶ سال غربت و ابتلا به سرطان، در ١٨٢١ پس از میلاد مسیح درگذشت.
از دیگر قربانیان اهرام مصر، هاوارد کارتر مصرشناس انگلیسی (که در ١٧ سالگی به مصر رفت) و همکاران وی می باشند. او به کاوِش در منطقه ای از اهرام مصر پرداخت و مدت ١٠ سال، حمل و حفاظت اشیاء به دست آمده توسط او در یکی از این اهرام، به طول انجامید. عاقبت، در ١٩٢٢ چند ماه بعد کارتر و لُرد کارناروِد (ثروتمند انگلیسی حامی کارتر) هردو به نیش یک پشه – که جای آن عفونی شد و هرچه مداوا کردند، هیچ نتیجه نداد و به تدریج، عفونت تمام خون آنها را فرا گرفت مردند. و همین طور، تا سال ١٩٢٩ یازده نفر که در کشف مقبره دست داشتند، جملگی به نحوی غیرطبیعی، مُردند!