در سال ۱۹۲۹ یک فرمانده ارشد نیروی هوایی آمریکا به نام ریچارد بایرد با هواپیما برفراز قطب جنوب پرواز کرد و همین پرواز داستانها و افسانه های شگفت انگیزی را بر سر زبانها انداخت . می گویند این شخص هنگام پرواز گزارشی مخابره کرد که از رادیو بخش شد و این پیام آنقدر عجیب وباورنکردنی بود که رسماً خاموش شد . او تعریف می کرد که ضمن پرواز برفراز قطب وارد یک توده مه غلیظ شد و هنگامیکه از این مه بیرون آمد ناگهان خودرا بر فراز سرزمینی یافت که اثری از یخ و برف در آن دیده نمی شد . حتی می توانست در آنجا گیاهان مختلف ، دریاچه ها و جانورانی را که شبیه ماموت ها و یا گاوهای غول آسا بودند ببیند ، بطوریکه او اظهار می داشت در کنار این حیوانات انسان هایی نیز زندگی می کردند . کسانی که مشتاق شنیدن اینگونه سخنان اعجاب انگیز از دنیاهای ناشناخته بودند با قطع شدن برنامه رادیویی از بقیه سخنان این دریا سالار محروم شدند . بعدا سخنان بایرد چاپ شد واین شخص ادعا کرد که سرزمین ناشناخته ای در آنسوی قطب زمین وجود دارد و در سال ۱۹۵۷ نیز به وجود چنین قاره سحرآمیزی در میان آسمانها اشاره کرد وآن را سرزمین اسرار ازلی نامید .
به هر حال اسرار سخنان بایرد نه تنها کشف نشد بلکه روز به روز نیز پیچیده تر گشت . امروزه افراد زیادی وجود دارند که سخنان دریا سالار بایرد را که درآن روز از رادیو پخش می شد بخاطر دارند … ضمن جستجو با زنی به نام امیلی اینگرم که یک خبرنگار قضائی بود آشنا شدم . این بانوی سالخورده از برکت حرفه خویش حافظه قوی داشت و می توانست جزئیات واقعه را به خاطر بیاورد . امیلی زنی شوخ وسرزنده و بگو وبخند است که هنوز هم پس از سالها خدمت بعنوان یک خبرنگار با تجربه از توان قابل توجهی برخوردار است . خاطرات او از سخنان بایرد مربوط به سالها پیش یعنی سال ۱۹۲۹ می باشد و او این واقعه را اینگونه تعریف کرد : ما در آن هنگام در بوستون زندگی می کردیم و پدرم به تازگی یک رادیوی جدید خریده بود که مجهز به گوشی وبلند گو بود وآنتن بسیار بلندی داشت . آنتن این رادیو را به این جهت بخاطر می آورم که پدرم هنگام نصب آن بر روی شیروانی سقوط کرد ولی بهر زحمتی بود آن را نصب کرد . مادرم بخصوص نسب به سخنان بایرد توجه زیادی نشان می داد . گوینده رادیو اعلام کرد که این هفتادمین پروازی است که برفراز قطب جنوب انجام خواهد شد و گزارش آن به طور زنده لحظه به لحظه از رادیو پخش خواهد گردید . ما نزدیک رادیو نشسته بودیم و تقریباً گوشهای خود را به بلندگوی آن چسبانده بودیم . چند لحظه سکوت برقرار شد بعد صدای بایرد را شنیدیم . ابتدا او خبر می داد که سراسر زمین را یخ وبرف پوشانده است . دوباره سکوت برقرار شد ،
آنگاه گفت : اینجا را نگاه کنید آن پائین علف سبز شده است ؛ عجب چمنی ! اینجا چقدر سر سبز است . همه جا گل روئیده . از زیبائی اش هرچه بگویم کم گفته ام . عجب ، حیوانات مختلفی هم اینجا دیده می شوند ! . این حیوانات شبیه گوزن هستند . علفهایی که در اینجا روئیده آنقدر بلند است که تا زیر شکم این حیوانات می رسد . نگاه کنید آدم هم اینجا هست . آنها از دیدن هواپیما متعجب شده اند و مرتباً بالا را نگاه می کنند . یادم می آید که در این لحظه مادرم گفت : شرط می بندم که این آدم ها صاحب گوشهای بلندی هم هستند ! سپس چند لحظه از رادیو صدای خش خش به گوش رسید و بعد برنامه قطع شد . در حقیقت این آخرین کلماتی بود که از رادیو بگوش رسید و بی آنکه از طرف گوینده رادیو توضیحی در این باره داده شود به جای آن موسیقی پخش شد . بعداً این فرمانده ارشد نیروی هوایی ادعا کرد که در قطب شمال و جنوب مناظر مشابهی از همین گونه مشاهده کرده بطوریکه از قول این شخص گفته می شود که او تحقیقات خود را ادامه داد و در این سرزمین اسرارآمیز ، حیوانات عظیم الجثه ، ماموت ها و گاو میش های متعلق به دوره پلیستوسن یعنی دوره چهارم زمین شناسی ، گوزن های غول آسا و همچنین انسان مشاهده کرده . پژوهشگران در پروازهای خود بر فراز قطب جنوب که در حقیقت به دنبال تحقیقات بایرد انجام می شد به نتایج دیگری هم دست پیدا کردند . از جمله دریافتند که غلظت جو بالای قطب جنوب تنها نصف غلظت جو در سایر قسمتهای کره زمین است آنچنان که با بالنهای مخصوص هواشناسی آزمایش شده وقتی انسان به قطب جنوب نزدیک می شود هوای قطب جنوب به نحو غیر قابل توضیحی گرم تر می گردد . بایرد نیز قبلاً به این موضوع اشاره کرده و گفته بود :
توهم محض ، ی بازی بوده که جلب نظر کنن ، و احتمالا حواس مردم رو از ی مسئله مهم پرت کنن ، شگردش قدیمیه