این یک هدف بین‌ستاره‌ای نیست. این تصویر قابل توجه که توسط تلسکوپ سوبارو ژاپن در مائونا کیا در هاوایی گرفته شده است، در واقع چیزی بسیار خاص‌تر را نشان می‌دهد: یک کهکشان سه‌حلقه‌ای بسیار نادر که حدود ۸۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، همانطور که مقامات رصدخانه ملی نجوم ژاپن در بیانیه‌ای نوشتند. نحوه شکل‌گیری آن همچنان یک راز کیهانی است.
طبق روش طبقه‌بندی استاندارد توالی هابل، کهکشان‌ها معمولاً در یکی از چهار دسته قرار می‌گیرند: بیضوی، عدسی، مارپیچی و نامنظم. کهکشان‌های بیضوی از طریق تلسکوپ نسبتاً صاف و تخم‌مرغی شکل به نظر می‌رسند، با توزیع یکنواخت ستارگان. کهکشان‌های عدسی کمی شبیه بیضی‌های مسطح با یک برآمدگی در مرکز هستند – تصور کنید که یک تخم‌مرغ سرخ‌شده را از پهلو می‌بینید. کهکشان‌های مارپیچی، مانند کهکشان راه شیری ما، دارای یک برآمدگی مرکزی مشابه هستند، اما به جای یک دیسک بیرونی، بازوهای ستاره‌ای چرخان دارند. و کهکشان‌های نامنظم، همانطور که از نامشان پیداست، فاقد شکل قابل پیش‌بینی و سازمان‌یافته هستند.
اما کهکشان‌های حلقوی در این دسته‌های منظم قرار نمی‌گیرند. این امر برخی از محققان و دانشمندان شهروند را بر آن داشته است تا استدلال کنند که توالی هابل – که رایج‌ترین روش طبقه‌بندی کهکشان‌ها است – نیاز به یک به‌روزرسانی جدی دارد.
در حالی که کهکشان‌های توالی هابل تمایل دارند یکی از دو مسیر تکاملی قابل پیش‌بینی را دنبال کنند، هیچکس با اطمینان نمی‌داند که چگونه کهکشان‌های حلقوی شکل می‌گیرند. یکی از فرضیه‌های اصلی این است که آن‌ها در نتیجه برخورد بین کهکشان‌ها ایجاد می‌شوند. این نظریه نشان می‌دهد که وقتی کهکشان دیگری به مرکز یک کهکشان مارپیچی برخورد می‌کند، امواجی از گاز و غبار ایجاد می‌کند که مانند یک موج شوک تابش می‌کنند و یک حلقه تولید می‌کنند.
فرضیه دیگر این است که حلقه‌های کهکشانی نتیجه پدیده‌های تشدید طبیعی هستند. با حرکت گاز بین‌ستاره‌ای در یک کهکشان، به دلیل اثرات گرانشی، تمایل به تجمع در مناطق خاصی دارد. در شرایط خاص، این می‌تواند یک شکل حلقه‌ای متمایز را در اطراف کهکشان تولید کند – یا حتی بیشتر از یک حلقه.
پروژه علمی شهروند Galaxy Cruise که مسئول طبقه‌بندی تصاویر سوبارو است، در حال حاضر کهکشان‌های حلقوی را نتیجه برخوردها می‌داند. اینکه آیا این کهکشان سه‌حلقه‌ای از طریق برخوردهای متعدد، یک برخورد واحد یا برخی از روش‌های دیگر شکل گرفته است هنوز مشخص نیست. اما یک چیز قطعی است: یافتن موارد عجیب و غریب مانند این به ما کمک می‌کند تا درک کلی خود را از جهان و شکل‌گیری کهکشانی اصلاح کنیم.
منبع: livescience