شاید بتوان آمریکای جنوبی را یکی از مهم ترین مهدهای تمدن اسرار آمیز زمین دانست.. تمام این اسرار بوسیله قوم اینکا و مایا به وجود آمده است . سرزمین آمریکای جنوبی از همان آغاز بعنوان یک معما در برابر مورخین و باستانشناسان قرار گرفته است.. تمدنی که به نقطه اوج هنر و علم میرسد و بناهای را میسازد که حتا دانشمندان امروز با تمام وجود در برابرش کرنش میکند.. این قوم آثار زیادی را در نقطه نقطه آمریکای جنوبی از خود به یادگار گذاشته بعنوان مثال خرابه های جنگل های “کوات مالا” و “یوکاتان” را میتوان با ساختمانهای عظیم و با شکوه مصر مقایسه کرد.. سطح زیربنای هرمی چون “چولولا” که در شصت مایلی شمال مکزیکو قرار دارد بزرگتر از هرم “جیزا” ست و زیر بنای هرمی که در «تئوتیاکان» در “سی” مایلی شمال شهر مکزیکو قرار دارد ناحیه ای به وسعت تقریبی هشت مایل را پوشانده و همهء ساختمانهای این بناها در یک خط و در جهت ستارگان قرار گرفته اند.. مطابق قدیمی ترین متن هایی که از “تئوتیاکان” بجا مانده خدایان در این نقطه جمع میشدند ، و برای انسانهای دیگر تصمیم میگرفتند. از جمله میتوان به تقویم «مایاها» و فرمول نویسی شان که صحیح ترین و دقیق ترین تقویم های جهان بشمار میروند اشاره کرد و امروز ثابت گردیده تمام بناها در “چیچنیتزا” و “تیکال” و “کوپان” مطابق تقویم افسانه ای “مایا”ها ساخته شده است و این صرفا بخاطر احتیاج نبوده ، که مایاها هرم ها و بناهای خود را میساختند. بلکه تقویم به آنها دستور میداده که هر پنجاه دو سال یکمرتبه بتعداد معینی از این پله ها میباید تکمیل گردد. سنگهای بکار برده شده با این تقویم ها ارتباط داشته و پایان هر ساختمان معرف یک دوره نجومی بوده است. در اثر پدیده خارق العاده و باور نکردنی که در سال ششصد ( البته مبنای تقویم خودشان ) اتفاق افتاده!! مردم مایا ناگهان مجبور شدند شهرهای را ترک کنند . شهرهائی با آن معابد زیبا و هرم های که حتا امروزه هم یک شاهکار هنری منصوب میشوند . مجسمه های ظریف ، استادیومهای عظیم ، میدانهای بی نهایت شگعت انگیز همه و همه را پس از صرف اینهمه تلاش و هنر و کار و کوشش پشت سر گذاردند. پس از تخلیه این شهرها جنگل شروع به پیشروی در جهت شهر کرد و گسترش جنگل باعث نابودی ساختمانهای بزرگ گردید و بالاخره تمام آن زیبائی ها تبدیل به نمایی از خرابه ها گردید . پس از این واقعه دیگر هیچکس در این شهرها سکنی نکرد.