یکی از نمادینترین سنگهای این بنای نوسنگی از فاصله بسیار دورتر از آنچه قبلا تصور میشد آورده شده است.
استونهنج که هزاران سال قدمت دارد، همچنان یکی از ماندگارترین و جذابترین بناهای جهان است که در میان دشتهای سبز ویلتشایر قرار دارد.
اکنون، یک مطالعه جدید جالب توجه همه آنچه که درباره منشا این سازه میدانستیم را زیر سوال برده و نشان داده است که هنوز هم چیزهای زیادی درباره استونهنج وجود دارد که نمیدانیم.
این مطالعه درباره بزرگترین سنگ آبی است، یک قطعه سنگ عظیم که منشا آن در نزدیکی این مکان نبوده و تصور میشد از فاصله حدود 200 کیلومتری در ولز آورده شده است.
نحوه دقیق و دلیل اینکه سازندگان باستانی استونهنج چگونه توانستند این سنگ عظیم را با ابزارهای ابتدایی در چنین فاصله طولانی جابجا کنند، مدتهاست که موضوع بحث بوده است.
اما اکنون این معما حتی عمیقتر شده است، زیرا مشخص شده که سنگ آبی اصلا از ولز نیامده و از اسکاتلند – با فاصله بیش از 720 کیلومتری – آورده شده است.
این بدان معناست که این سنگ تقریبا چهار برابر فاصله قبلی جابجا شده است.
همچنین نشان میدهد که مردم سراسر جزایر بریتانیا باید برای تحقق این کار با هم همکاری کرده باشند.
راب آیکسر از دانشگاه کالج لندن میگوید: «این فقط دیدگاه ما را درباره استونهنج تغییر نمیدهد، بلکه دیدگاه ما را درباره کل دوره نوسنگی دیرینه تغییر میدهد. این یافته علمی بسیار زیبا و قابل توجه است و دههها مورد بحث خواهد بود.»